Palmę...czas zrobić.

 Straszny  i niebezpieczny mamy czas. Rozszalała w się  wirusowa zaraza, codziennie zbierająca swoje śmiertelne żniwo. Światowa  pandemia  koronawirsa ani  myśli ...ustąpić. Już  trzeci tydzień  nie wychodzę z domu, bo chcę chronić swoje życie a rząd, słusznie wprowadził radykalne obostrzenia. Siedzę i jak wielu innych ludzi zastanawiam się, co będzie dalej? Trwają gorączkowe poszukiwania szczepionki na tego wrednego i bezwzględnego, nieproszonego  gościa, ale to tak szybko nie nastąpi. I choć jestem  dosyć odporna na przeciwności losu...to chwilami...tracę nadzieję. Dobrze, że mam swoje hobby, które  pozwala mi ...zapominać, choć na krótkie chwile, w jak ciężkim położeniu są społeczeństwa całego świata.  A zal mi każdego ludzkiego istnienia.  Już   wcześniej myślałam o tym, by własnoręcznie zrobić sobie palnę. Zbliża się   Palmowa Niedziela i nie mowy o pójściu z palma do kościoła.  Nie można też wyjść  na targowisko miejskie, by tam kupić  bazie i do sklepów, po potrzebne do tego celu materiały..  Dlatego też tę palemkę zrobię tylko...wirtualnie. A miałam w zamiarze ozdobić ją kwiatami maków polnych.  Moja miłość do chabrów i maków, wywodzi się z czasów dzieciństwa, kiedy z dziećmi biegałam po  wiejskich łąkach i polach. Widok tych  ogrodów natury, jest przecudny. Wracam też pamięcią do rodzinnego domu i palm  robionych przez moją  Mamę. Ona do tego celu też wykorzystywała  bibułę karbowaną, z której robiła śliczne różyczki.  Potem z wierzbowych , baziowych  gałązek, piór trzciny  czy  bukszpanu  zawsze  robiła śliczną,  palemkę.  I w Palmową Niedzielę pędziłyśmy ponad 3 km   do kościoła, położonego w sąsiedniej wsi. Teraz na pewno nie pójdę do kościoła, ale ...choć na tym blogu, zaistnieje moja  palma    i Niedziela Palmowa. Anno Domini 2020. Gościom odwiedzającym  mojego bloga życzę dużo szczęścia, wytrwałości i  niekończącego się ...zdrowia.